15. apríl fór ég á Keili í fyrsta sinn. Frábært. En ekki strax. Það hafði snjóað um nóttina og var fyrstur um moruninn. Sá enga slóða og fór kolranga leið að Keili. Fór líka upp á röngum stað, fór upp suðausturhornið, það er mikið brattara en hin hefðbundan leið. Mér gekk samt ágætlega og þegar ég kom á toppinn hætti að snjóa og sólin skein og gladdi mig mikið. Ótrúlegt útsýni. Fór með margar bænir og fannst Guð vera nærri mér. Þarna fékk endalega æði fyrir fjallgöngum.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli